Koen Meulenaere toch ne grappige kerel
Blijkt dat de primeur over het nieuws van Greetje en Patrickske voor KNACK was, helemaal op de laatste bladzijde. Die journalist heeft blijkbaar goei bronnen en heeft dan een artikel geschreven waar hij deed alsof het verzonnen was. Toen de Patrick da las, wist hij natuurlijk dat da ni verzonnen was en heeft hij alles opgebiecht aan de pers. Kvind da persoonlijk vrij grappig van de Koen Meulenaere.
Dit is de column die de woensdag in Knack verscheen, ik kan het ni doorlinken want ge moet daarvoor betalen om da te kunnen zien, dus kzal het hier copyrightschendendgewijs ff opzetten:
Wael
'Hoe is het met Patrick Dewael en Greet Op de Beeck?' vragen bezorgde lezers ons geregeld. Goed, dank u. Hebben een paar korte vakantietrips gemaakt. Naar het buitenland. Maar niet te ver van Knokke, waar de minister een appartement bezit.
'Hoe weten wij dat toch?' vragen andere abonnees zich dan weer af. Onder hen de minister zelf, die hemel en aarde beweegt om het lek op zijn kabinet te vinden. Met de meest doorzichtige en meelijwekkende trucjes probeert hij vallen op te stellen voor het peloton blitse babes met wie hij zijn diensten, wij mogen wel zeggen tot zijn eigen vermaak, heeft opgevuld. Dat kabinet van Binnenlandse Zaken kaapt in Miss Belgian Beauty moeiteloos goud, zilver en brons weg. Meerdere hardwerkende en vakbekwame lelijkaards hebben daar al de baan moeten ruimen voor een kortgerokt alternatief. Niemand bij Paars die daarvan een punt maakt.
Wij zullen het u eens verklappen, hoe wij dat allemaal weten. Want vele lezers, ook vele superieuren binnen Knack en de Roularta Media Group, onderschatten het onderzoekswerk dat aan één Kwaad Bloed voorafgaat. 'Dat kletst snel snel 5.555 tekens op papier, hoopt dat de eindredactie er een vlotlopende tekst van zal maken, en doet voor de rest niks', hebben wij afgunstige collega's al horen verzuchten. Ook zij hebben duidelijk geen idee van de onverdroten arbeid die uw dienaar wekelijks verricht. Waar vind je mensen die bereid zijn het liefdesleven van den Baard uit de doeken te doen? Om maar een extreem voorbeeld te geven.
Welnu, luister. Het isbekend dat het Brussels Media Centre, waarin zich de betere redacties van Roularta Media bevinden, recht tegenover het NAVO-hoofdkwartier in Evere ligt. Vandaar dat hun en onze Intelligence Service de handen in elkaar hebben geslagen. Dat was nog op initiatief van onze goede vriend Frank De Moor, die zelf technieken en methodes beheerste waarvan ze bij de NAVO niet eens durfden te dromen. Zoals het met de tippen van de voeten aan een dakgoot hangen, om te kunnen zien wat zich afspeelt achter een raam op de vierde verdieping. Een handigheidje dat zelfs de best getrainde CIA-spionnen niet onder de knie hadden. Er zijn er vier doodgevallen, voor Frank besloot het dan maar alleen te doen.
Van die samensmelting van twee van 's werelds beste spionagecellen is Patrick Dewael het slachtoffer. Stel dat hij samen met juffrouw Op de Beeck een hotelletje of een restaurant binnen stapt. Laten we een bestemming verzinnen: Zeeuws-Vlaanderen. Eerdenburg, of Oordenburg, of Aardenburg, dat doet er nu niet toe. En het restaurant heet bijvoorbeeld: 'De Schaapskooi'. Niet zodra heeft men de minister daar een tafeltje toegewezen, of in het commandocentrum van Knack zijn ze op de hoogte en worden de opdrachten al doorgeseind: 'Wat eten ze? Wat draagt ze? En wat doet hij met zijn voeten onder de tafel?'
Vooraleer Dewael heeft gevraagd of ze ook zin heeft in een pousse-café, ligt een keurig uitgeprint rapport op het bureau van onze chef-Wetstraat, die er de stempel 'vertrouwelijk' op drukt en ondergetekende sommeert er iets over te schrijven: 'Maar wel zo gedraaid en gekeerd, dat niemand het gelooft.'
En dat doen wij dan. Zuchtend. En vandaar dat er evenveel mensen zijn die denken dat het wél waar is, van de minister en de sterjournaliste, als er zijn die denken dat het níet waar is. Zij het dat men die laatsten hoofdzakelijk aantreft op de VRT-nieuwsdienst. Hoe anders te verklaren dat Greet Op de Beeck stukjes in het nieuws mag brengen, waarin het beleid van de minister van Binnenlandse Zaken wordt geprezen?
Niet mogelijk, denkt u? Wél mogelijk. Woensdag 13 juli. In dan nog zowel het middag- als het avondnieuws. Dus tussenin heeft ook niemand het fatsoen gehad om in te grijpen. Greet Op de Beeck over het al dan niet repatriëren van illegalen. Zeer lovend voor het werk van Binnenlandse Zaken. En met bovendien een flard interview met de minister.
Die lof stond enigszins in tegenstelling tot de mening van Jacques Van der Biest, de pastoor van de Miniemenkerk in de Brusselse Marollen. De eerwaarde noemde Patrick Dewael zonder veel christelijke verdoezeling 'crapuul zonder hart'. Je moet werkelijk pastoor zijn, om niet in te zien dat een mens liever copieus gaat tafelen met een speelse radio- en televisievedette, dan de geur te moeten opsnuiven van een kudde hongerstakende Koerden.
Nu zijn ze op de VRT coulant in sommige zaken. Een redacteur gaat niet alleen voor grof geld een propagandamiddag verzorgen van een wegens racisme veroordeelde partij, maar doet dat bovendien tegen het verbod van zijn eigen hoofdredacteur in. 'Die ligt dezelfde dag buiten', denken u en ik in onze naïviteit. Welnee, die blijft gewoon zitten. En wil ook grootmeester Jacky Goris nu eens eindelijk bekendmaken wat zijn loge heeft ondernomen tegen iemand die, wij citeren de grootmeester zelve, 'er onmiddellijk zou uitvliegen?'
Coulant zijn ze dus, op de VRT, maar dat een journaliste een stuk zou mogen maken over een minister met wie ze zelf nogal intiem omgaat, dat kan zelfs daar niet. Conclusie, en daarmee kan er geen misverstand meer over bestaan: het is niet waar hoor, van Dewael en Greet Op de Beeck. En van die premier die door een gerechtsdeurwaarder is betrapt, wie gelooft dat? Satire is een moeilijk genre. Vooral voor de lezer.
Onlangs zagen wij Patrick Dewael in een lang interview op VijfTV. Of was het Vitaya? Zong uitgebreid de lof van zijn echtgenote. Die zo goed voor de opvoeding van de kinderen had gezorgd.
Koen Meulenaere
Nog maar eens...
Ik heb het hier een paar dagen geleden al eens geblogt maar voor de mensen die het per ongeluk over het hoofd hebben gezien:
FRAGMENTEN UIT HET LEUGENPALEIS !!!!!Joenges zo grappig!! Das dus historisch materiaal he, daar is dé Cleement Peerens ontstaan... eerst dus begonnen als gewone popkenner. Of Jefke de Lathouwer... "en ik heb ook schaamhaar"
Patrick Dewael peunt Greet Op de Beeck
Amai nee dees kan echt ni !! Die Greet Op de Beeck gaat dan toch zowiezo haar job als verslaggever bij radio 1 moeten opgeven? Pfff de Patrick seg ge moet het maar durven.
Lees meer:
http://www.hln.be/hln/cch/det/art_114772.html
Nen duitser met gevoel voor humor
Herinnerde u mijnen
blog nog van een paar maand geleden?
Awel da mysterie van de Piano man blijkt nu opgelost te zijn.
U kan het
hier lezen...
Het leugenpaleis
Fragmenten uit het
Leugenpaleis... downloaden die handel !!!!
met dank aan mijn schoolkameraad Mbongu
Terug van weggeweest
Bij deze mijn excuses voor de lange afwezigheid van mezelf op onzen weblog.
Kheb den dinsdag examen Internationale Handel en op één of andere manier heb ik er nog ni echt een goei gevoel bij, integendeel zelfs. Leren in de vakantie is echt mijnen dada ni, nooit geweest en tzal nooit zo zijn vrees ik. De ontspanning die ik neem, meestal 's avonds zo vanaf een uur of 22, besteed ik uiteraard volledig aan mijn
vriendinneke. Kwas den blog ewa uit het oog verloren.
Binnen 2 weken en 2 dagen vertrek ik naar Berlijn, kga daar ook proberen te bloggen, kben wel van plan om ne nieuwen blog aan te maken voor Berlijn, zo ene waar ook serieuze mensen uit mijn school enzo kunne op komen zien. Kzal naargelang hoeveel tijd ik daar heb en hoe het daar zit met den internet ook af en toe
een string-emilleke op dezen blog komen placeren. Khoop em daar toch wel ne keer te ontmoeten den Emil.
Kamagurka
Net terug van optreden van Kamagurka (kamagurkistan) twas vrij tot zeer grappig. Vooral 'de man met het bloedende tandvlees' en 'de man die het woord kreeftskeerkring niet kon uitspreken' vond ik echt zeeer grappig. Jieha sjieken bal Kama!
DJ Rock
Kben is benieuwd hoe hoog zijn lieke gaat belanden in den top 50...
Ga maar ne keer naar
zijne website zien.
Kneistival
Den brakke was er volledig klaar voor
Dit was ons Kneistivalgroepke
Onthoofderke opt strand spelen is plezant
Kmoest mijnen adem wel ewa lang kunnen inhouden
De terugrit, den brakke was moe
Ah ja en we hebben 's avonds uiteraard ook Daan, Stijn, Magnus, Vive La Fête en een Afrekeningfuif gehoord, da was ook de moeite. Vooral Stijn vond ik zalig live. Magnus was eerder gewoon DJ-en, maar ze hebben hun eigen liekes wel wa gespeeld. Den Daan heeft nen baard laten groeien, alee zo'n ringbaardachtig iets, hij heeft da ook weer goe gedaan, alleen had em housewife nog is als bisnummer mogen spelen zoals em gedaan had toen em in Antwerpen kwam optreden, Housewife kunde ni te veel spelen zeg ik altijd. Hij heeft wel een snaar kapot gespeeld toen dattem met Housewife op kwam, mijn linker oor heeftem toen ook half kapot gespeeld amai, kstond bijna helemaal vanvoor en da klonk vrij luid. Nu er was wel iets mis met de klank dus kheb vanaf dan watten in mijn oren gestoken en ze er enkel met Swedish Designer Drugs ff terug uitgehaald. Vive la fete was ook dik in orde, kstond toen op de 2de rij, das altijd tof voor de mensen achter mij alskik vanvoor sta, nu die ken ik ni, de meeste dak kende stonden op de eerste rij dus.
Alé twas daar dik in orde, ge kon daar ook iets drinken als ge wou.
Watersportmonitor in Schwarzsee
Alee nadat ik 1 dagje heb kunnen recupereren vant KSA kamp ben ik 's morgens vroeg samen met de Maarten (medewatersportmoni), de huttenwachten en den dokter (+ gezin) in Mechelen op den trein gestapt. De twee huttenwachten gaven nog al ne slappen indruk, ze hadden den avond ervoor een afstudeerfeestje gehad, Marjan was namelijk afgestudeerd als tandarts. Nen dag later bleek onzen eersten indruk van de huttenwachten niet te kloppen, het bleken twee extreem geschifte dames te zijn. Het leek soms wel een soort vrouwelijke dikke en dunne, figuurlijk dan, ze waren beide aan den dunne kant. Karla bleek een beetje te veel energie te hebben en Marjan houdt ervan om steken te geven. Beide hebben ze geen tafelmanieren en ze fratsen graag. Zo hebben ze een deel van mijn ondergoed en mijn kousen laten dichtnaaien door een van de strijksters van Intersoc. Nu die dame die dat heeft dichtgenaaid das zo wel een van de hippere oude dames die daar rondlopen, vorig jaar heeft die de watersporters zelfs perongeluk (zegt zij toch) een onverwacht bezoek gebracht in de douches, ook een oude geit lust blijkbaar wel eens een groen blaadje.
Met den dokter hebben we ni zo veel contact gehad, af en toe kwam hij op de steiger goeiendag zeggen, de touwkes van onzen boot aannemen of kwam hij is kayakken. De vrouw van den dokter (die ook dokter was trouwens) en dan vooral haar 3 kinderen daar hebben we wel heel veel contact mee gehad. Vooral zijn jongste dochter Nena(8), genoemd naar de zangeres, was vaste klant op de steiger en deed soms zelfs mee met de 14ers. De 2 zonen waren eerder van het deugennietentype, zo zong de jongste zoon(10) regelmatig vuil pedagogische onverantwoorde liedjes door de megafoon, wel alleen als de mama ni in de buurt was. Den oudste zoon is komen vissen op onze steiger maar toen hij het beu was heeftem zijn vislijn gewoon dwars over de stijger laten liggen waardoor er net geen zwaar accident is gebeurd waarbij ikzelf gevallen zou zijn over die lijn en met den haak zowiezo de rechterteelbal van maarten of siemon mee het riet had in gesleurd. Goe totzover den dokter en zijn familie.
In Schwarzsee aangekomen hebben we de Marc, den directeur, goeiendag gezegd. Twas wel met een klein hartje want das al elk haar dat onze relatie met die man vanaf den eerste avond naar de vaantjes is. Dit jaar heeft ze wonder boven wonder stand gehouden tot het einde, mede dankzij de sympathieke nachtwakers en de toelating om afterparty's te organiseren in den atoomschuilkelder. Vorig jaar was da nog verboden gebied voor ons. Eventjes dreigde het mis te gaan, toen de Marc op de raclette van meetjesland en zuidwestvlaanderen stilte kwam vragen en ons daar gezellig bij zag zitten, gelukkig hebben de verantwoordelijken van Meetjesland en ZW-vlaanderen ons eruit kunnen uitklappen.
Voor de rest wast zowa zoals vorig jaar: dikken ambiance opt water en op de steiger. Ene keer is er bezoek geweest van de zwitserse politie, die had klachten gekregen van toeristen opt strandje aan den overkant vant meer. Normaal moeten wij daar ni zijn met onze zodiac maar de kayaks waren ver afgedreven en er was iemand omgekanteld. Tis zo dat onze zodiac het enige gemotoriseerde vaartuig is dat is toegelaten opt meer van Schwarzsee. Kheb alles in mijn beste Frans uitgelegd, er was wel een Brusselaarster (die dus beter frans kan) onder de watersporters maar khad wel zin om eens met de Zwitserse arm der wet een klapke te doen, naart schijnt zijn die vrij streng dus da was nog is een uitdaging na al mijn gesprekken met die Belgische gendarmen kjhkljhdsklfjh. Hij heeft mijnen naam genoteerd. Verder hebben we er niets meer gehoord.
De feestjes 's nachts waren talrijker maar minder hevig dan vorig jaar, da zal vooral liegen aan Steven Tijpels, de man van Brugge die ne frigo mee op den trein nam en zijn 14ers liet sleuren met bakken leffe en duvel ingepakt in vuilniszakken. De nacht van de raclette was wel heftig en de laatste nacht ook. De nacht van de raclette wast gewoon een superzalig feestje in de kelder, al die van meetjesland en zuidwestvlaanderen hadden een goei stuk in hunne kraag. De laatsten avond wast extra lang bar en dan kelderfeestje en dan rond 3u zijn we vuurwerk gaan afschieten ver weg van het vakantiecentrum maar wel vlak naast de camping, kwestie van onze buren te vriend te houden. We hebben daar nog ff een kampvuur gemaakt en zijn dan terug naar den atoomschuilkelder getrokken om verder te feesten. Kheb daar Scatman John opgezet ent feestje was weer eens begonnen (voor den 3de keer dien avond). Nu dien atoomschuilkelder zou naart schijnt nog ne kelder onder zich hebben, lang hebben we gedacht dat da maar gewoon ne schuilkelder was en dat daaronder den atoomschuilkelder lag, da bleek dus van ni, hoewel ik denk dat da is om ons te sussen, ze weten dat wij daarnaar opzoek zijn en vroeg of laat eens een slijpschijf of kniptang in ons valies gaan steken. Er zijn daar dien avond een paar mannen in een schacht gekropen op zoek naar den echte atoomschuilkelder, da was ook best wel spannend. De gang leide spijtig genoeg naar niets, alee naar buiten, twas luchtbevoorrading. Daarna zijn we met z'n allen gaan nachtzwemmen, den ene al met wa meer aan dan den andere... Twas al serieus licht aant worden, da was wel wa minder voor die met wa minder aan.
Enfin twas weer wreed plezant.
