Verslagske ksa kamp
Den dinsdagmorgen kwam den Bieze mij dus halen met zijne combo. Daarna gingen we de willie oppikken die zoals ge op de foto kunt zien, net van Werchter kwam. Den t-shirt dattem aanheeft heeftem gepikt, hij had gevraagd aan het t-shirtkraam of hij die eens mocht passen en is dan gewoon gaan lopen. Dezen truc heeftem de laatste 2 dagen constant toegepast bij het bier halen, de Willie toch ne zalige pee amai.We zijn op onze rit naar zuid belgië ne keer gestopt in een baanrestaurant, daar werden we bediend door een mooi waals meisje dat veel weg had van Kournikova, ze mocht wel ni lachen, haar tandjes waren namelijk een mix tussen dat van Frieda Van Wijck (grote spleet) en Kamiel Spiessens. Spijtig toch wel...
Tijdens onze rit op de autoroute kwam daar plots nen auto voorbij waarin de passagiers naar ons het gebaar maakte dat we platten band hebben, alee zo hebben wij da toch geinterpreteerd. Dus wijle aan de kant, bleek dat de linkerachterband idd wa plattekes stond maar ni extreem plat ofzo dus zijn wijle maar verdergereden. Den Bieze is voor alle zekerheid na het kamp met zijne reserveband teruggereden, in de garage bleek dat er iets mis was met zijn ventieltje dus wel een verstandige beslissing bleek achteraf.
Toen we zo rond 13u in Florenville aankwamen hebben we beslist nog ffkes op café te gaan, den Bieze en de Willie zijn namelijk fouriers en die wisten dat hoe vroeger dat ze zouden aankomen, hoe meer ze nog zouden moeten meewerken aan het patatten schellen voor de frut met stoofvlees 's avonds (das tradititie dat wij fritten eten na den dagtocht/tweedaagse). Het stoofvlees met frit was lekker. Dat vond Arne ook.
Op de kampplaats was het dus vrij stillekes, enkel de fouriers waren daar druk in de weer met het stoofvlees en de fritten. Ik was op voorhand ingelicht over de extreme vliegenplaag, ik had dus vele plastiek zakjes bij die ik overal boven de deur heb gehangen. Iedereen lachte eerst met mijn plan maar de dagen daarna was de vliegenplaag binnen sterk verminderd. Toen alle plastiek zakjes enkele dagen gesneuveld zijn (ni verwonderlijk met al die deugenieten die daar rondlopen) bleek de vliegenplaag weer de hoogte in te gaan.
Toen de groepen gingen toekomen heb ik mij verkleed als middeleeuwer en heb ik de muziekinstallatie die ik meehad aangesloten en luidkeels middeleeuwse muziek laten klinken. De sfeer zat er meteen in. Ah ja het kampthema was "De middeleeuwen" vandaar.
Verder is het kamp goe verlopen alleen veel pech met het weer. De nachtwacht is zelfs uitgesteld moeten worden. De nachtwacht is voor mij toch wel één van de hoogtepunten van het kamp, den op één na oudste groep maakt dan een groot vuur, barikadeert da vuur en probeert da ne gansen nacht aan te houden. De leiding en den oudste groep probeert dat op alle manieren te verhinderen. Tzag er ff slecht uit maar we hebben het ook dit jaar weer uitgekregen. Kben er dees jaar wel ver voor moeten gaan. Kben in hun kamp binnengedrongen en op het vuur gaan zitten, twas uiteraard al serieus geblust maar die mannen slaagden er telkens in om het aan te blazen, da was nu dus ni meer het geval. Kben achteraf gelukkig ni op de blaren moeten gaan zitten, leve mijn blijkbaar vuurvaste broek van Levi's.
Ik kan uren vertellen overt kamp maar de vraag is of dat het dan nog boeiend blijft om te lezen, kzal dus gewoon nog kort wa fotokes toelichten.
Mijne groep, net voor ze op de fuif de show kwamen stelen, dezen outfit hebben ze ook gebruikt om nadien aan te vallen bij de nachtwacht.
Den dj op de KSA-fuif was dit jaar niemand minder dan DJ Brakke Cherry Moon House DJ zoals jullie allemaal weten. Op nen bepaalde moment heeftem de sirtaki gedraaid, zijn we ni gewoon van de Cherry Moon house dj maar het had wel het gewenste effect. Ook de polonaise is de revue gepasseerd.
Nu da we daar in de geburen van Neufchateau en Jumet waren, vonden we toch wel dat we een minderjarig moddercatchke moesten organiseren voor onze waalse vrienden.
Er was dit jaar geen grote doop, wel ne privé doop voor de Flanders, die is sinds dit jaar leiding en was nog niet gedoopt. Eén van de opdrachten was om gedurende de gansen doop ne levende forel in zijn onderbroek te houden, spijtig genoeg hebben we de forel ni lang genoeg in leven kunnen houden en is het dus een dode forel geworden.
Gewichtheffen, nog zo'n traditie... 2 jaar geleden kreeg ik nog alle gewichten die er waren boven mijne kop, iets van een 65 kilo als ik me ni vergis. Sinds vorig jaar mag ik ni meer meedoen omdat da alles behalve goe is voor uwe rug. Zie hier mijn plaatsvervanger voor binnen een paar jaar. Hoewel ik vrees dat de Wout met zijn ideale postuur ni snel te verslagen zal zijn... Of Liesbeth, die steeds haar borsten gebruikt als tussenstadium en zo dus een eigen techniek ontwikkeld heeft.
Het nakamp was ook heerlijk, de kleine leden zijn dan allemaal naar huis, enkel de leiding en de oudste groepen blijven dan nog op de kampplaats. Elken avond BBQ en voor de rest opkuisen en nadien relaxen en 's avonds dikken ambiance maken. Meer moet da ni zijn..
Bij het terug naar huis gaan, heeft bijna iedereen den trein gepakt, behalve katrien, de flanders en ik en groepke 2 : de co en de matti. Welle zijn naar Lier gelift, da was maar liefst 227 km. 'S middags om 13u vertrokken en om 17u aangekomen. De matti en de coo zelfs om 16.30 (waren met twee en hadden nog meer chance dan wij) Wij waren dus 1 uur vroeger in Lier dan die dat den trein genomen hadden. Da kwam ook wel omdat die vaak moesten overstappen en wachten, matoch... das weeral een go-pass rit uitgespaard se.
Alee binnekort verslagske van Zwitserland si.